کم کاری تیروئید چیست و آیا خطرناک است؟ + علائم و درمان

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، غده تیروئید یکی از مهم‌ترین غدد درون ریز بدن است. این غده کوچک و پروانه‌ای شکل در پایین گردن قرار گرفته است و وظیفه‌ی ترشح هورمون‌های T. ۳ و T. ۴ که در متابولیسم و تنظیم سوخت و ساز بدن نقش دارد را بر عهده دارد.

تمام وظایف این غده به همین‌جا ختم نمی‌شود و در بسیاری از موارد شامل تنظیم دمای بدن، تنفس، ضربان قلب، تنظیم وزن بدن، قدرت عضلات و چرخه قاعدگی می‌توان ردپای این عضو را مشاهده کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پس هر اختلالی در این ارگان حیاتی بدن را با مشکلات گوناگونی روبه‌رو می‌کند.

کم کاری تیروئید یا هایپوتیروئیدیسم به شرایطی گفته می‌شود که غده تیروئید به مقدار کافی هورمون‌های مهم و ضروری را تولید و ترشح نکند.

نشانه‌های کم کاری تیروئید

در قدم‌های اولیه بیماری، کم کاری تیروئید نشانه‌های خاصی ندارد، اما با گذشت زمان و عدم درمان مناسب می‌تواند زمینه‌ساز بیماری‌های مختلف و مشکلات گوناگون در سلامت فرد شود.

علامت‌ها و نشانه‌های کم کاری تیروئید به سطح هورمون‌های ترشح شده‌ی این غده وابسته است. در ابتدا ممکن است شما به سختی نشانه‌های کم کاری تیروئید را متوجه شوید.

علائمی همچون خستگی و افزایش وزن از ابتدایی‌ترین نشانه‌های بیماری است. از سایر علائم می‌توان به بزرگ شدن قابل لمس غده، افزایش حساسیت به سرما، یبوست، خشکی پوست، صورت پف کرده، ضعف عضلات، درد همراه با سفتی و تورم مفاصل، چرخه نامنظم قاعدگی، کاهش ضربان قلب وافسردگی اشاره کرد.

علل ایجاد کننده کم کاری تیروئید

کم کاری تیروئید زمانی ایجاد می‌شود که این غده قادر به ترشح کافی هورمون‌های خود نباشد، این موضوع می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد از جمله:

• بیماری‌های خودایمنی

شایع‌ترین علت ایجاد کننده کم کاری تیروئید یک بیماری خودایمنی تحت عنوان "تیروئیدیت هاشیماتو" است. در این بیماری خودایمن، سیستم ایمنی بدن به اشتباه با ساخت آنتی‌بادی‌ها به جنگ با غده تیروئید خود فرد می‌رود و از این طریق باعق اختلال در ترشح هورمون‌های تیروئیدی می‌شود. دانشمندان هنوز مکانیسم مشخصی برای ایجاد این نوع از اختلال کشف نکرده‌اند و این موضوع را بیشتر مرتبط با ژنتیک فرد و فاکتور‌های محیطی می‌دانند.

• جراحی غده تیروئید

در بسیاری از موارد از جمله سرطان‌های تیروئید و درمان پرکاری تیروئید، پزشک مجبور است طی عمل جراحی، قسمتی و یا کل غده تیروئید فرد را خارج کند و همین امر باعث کاهش و یا توقف ساخت هورمون‌های این غده می‌شود. در این حالت دارو‌های جبران کننده کم کاری غده تیروئید تجویز می‌شود.

• رادیوتراپی

رادیوتراپی که امروزه برای درمان بسیاری از سرطان‌های سر و گردن استفاده می‌شود، می‌تواند غده تیروئید را تحت تاثیر قرار داده و باعث کم کاری آن شود.

• عوارض مصرف دارو‌ها

بسیاری از دارو‌ها می‌تواند زمینه ساز ایجاد کم کاری تیروئید شوند. اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید حتما از پزشک خود درباره اثر دارو بر روی غده تیروئید سوال کنید.

• بیماری‌های مادرزادی

برخی کودکان با نقص در تشکیل و یا عدم وجود غده تیروئید متولد می‌شوند. در بیشتر موارد رشد و تکامل غده تیروئید پس از تولد، به دلایل نامشخصی رخ نمی‌دهد و در برخی از کودکان دچار فرم‌های ارثی کم کاری تیروئید می‌شوند که به فرم مادرزادی کم کاری تیروئید معروف است. در اغلب موارد این کودکان در بدو تولد نشانه‌ای از بیماری ندارند، همین امر لزوم پیگیری‌های سلامت کودکان تازه متولد شده توسط والدین را مشخص می‌کند.

کم کاری تیروئید اگر درمان نشود ممکن است مشکلات و عوارضی را برای فرد بیمار ایجاد نماید که در ادامه به برخی از این عوارض اشاره می‌شود:

• مشکلات تنفسی

در بسیاری از موارد، تحریک مداوم غده تیروئید و اختلال در عملکرد مناسب آن، باعث بزرگ شدن اندازه این غده می‌شود، که به این حالت "گواتر" گفته می‌شود و می‌تواند علاوه بر مشکلات ظاهری، ایجاد اختلال در تنفس طبیعی فرد نیز شود.

• مشکلات قلبی

کم کاری تیروئید می‌تواند باعث افزایش میزان کلسترول و لیپوپروتئین‌های با چگالی کم (LDL) در خون فرد شود و این امر با افزایش ریسک ابتلا به بیماری‌هابی قلبی عروقی همراه است.

• افزایش وزن

کاهش ترشح هورمون‌های تیروئیدی با کاهش سوخت و ساز و متابولیسم بدن همراه است و این امر منجر به افزایش وزن بدن فرد خواهد شد.

درمان‌های طبیعی

درمان‌های طبیعی متنوعی برای کاهش عوارض کم کاری تیروئید ذکر شده است که همه آن‌ها در قدم اول به مشورت با پزشک نیاز دارد، زیرا انواع و سطوح مختلف بیماری، درمان‌های گوناگونی نیز دارد. در یک مطالعه در سال ۲۰۱۵ میلادی نشان داده شد، مصرف محصولات پروبیوتیک و همچنین مصرف امگا-۳ می‌تواند در کاهش عوارض کم کاری تیروئید نقش داشته باشد.

تشخیص بیماری

متداول‌ترین تست آزمایشگاهی برای تشخیص این بیماری، آزمایش خون و سنجش میزان هورمون‌های T. ۳، T. ۴ و TSH است؛ که پزشک با مشاهده آن‌ها متوجه کم کاری این غده خواهد شد.

منبع: بهداشت نیوز

انتهای پیام/

کم کاری تیروئید چه علائم و نشانه‌هایی دارد و آیا خطرناک است؟

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: غده تیروئید کم کاری تیروئید درمان کم کاری تیروئید دانستنی های پزشکی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۴۳۱۸۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۷ عاملی که که علائم بیماری پارکینسون را بدتر می‌کنند

ایتنا - بیماری پارکینسون وضعیتی است که منجر به مشکلاتی در حرکت، خواب، سلامت روان و غیره می‌شود. هیچ درمان کاملی تا کنون برای آن ابداع نشده است، اما داروها و درمان‌هایی برای کاهش علائم آن مانند لرزش، مشکل در صحبت کردن و انقباضات دردناک عضلانی وجود دارد.
بیماری پارکینسون چیست؟
این بیماری یکی از شایع‌ترین اختلالات سیستم عصبی به حساب می‌آید که نخستین بار از سوی دانشمند بریتانیایی دکتر جیمز پارکینسون در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد و نام وی بر روی این بیماری قرار گرفت.

در پارکینسون، که یک بیماری پیشرونده مزمن است، افراد مبتلا به لرزش در اندام‌ها و کندی حرکت می‌شوند. در ادامه روند بیماری مبتلایان ممکن است دچار اختلالات حافظه و تغییر رفتاری شوند. این در شرایطی است که مشکلات روان از جمله استرس و افسردگی نیز در مبتلایان بسیار شایع است و حدود یک سوم این افراد با دیابت دست و پنجه نرم می‌کنند.

دکتر آدیتیا گوپتا، جراح مغز و اعصاب، در این باره می‌گوید: «این بیماری زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های عصبی در مغز، به ویژه در بخش ‘توده سیاه’ به تدریج از کار می‌افتند یا می‌میرند. این سلول‌ها دوپامین تولید می‌کنند که یک انتقال‌دهنده عصبی ضروری برای هماهنگی حرکات بدن است. با کاهش سطح دوپامین، افراد مبتلا به پارکینسون دچار لرزش، سفتی، کندی حرکت و اختلال در تعادل و هماهنگی اجزای بدن می‌شوند.»

علت دقیق بیماری پارکینسون هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که عامل ژنتیکی می‌تواند در ابتلا به آن نقش داشته باشد.

سن یک عامل خطر مهم در پیدایش این بیماری است. پارکینسون عموما برای سنین پس از ۶۰ سال مشاهده می‌شود اما بر اساس آمارها حدود ۵ تا ۱۰ درصد افراد حتی پیش از ۵۰ سالگی هم به این بیماری مبتلا می‌شوند. در اروپا تخمین زده می‌شود بین ۱ تا ۲ درصد از افراد بالای ۶۵ سال مبتلا به بیماری پارکینسون باشند.

علائم بیماری پارکینسون چیست؟
علائم بیماری پارکینسون می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد اما معمولا شامل مواردی نظیر لرزش به خصوص در دست‌ها، بازوها یا پاها، سفتی یا به اصطلاح چوب‌شدگی عضلات، کندی نابهنجار حرکت ماهیچه‌ها یا کندی حرکت، بی‌ثباتی وضعیتی که منجر به مشکلات در حفظ تعادل می‌شود، تغییر در گفتار، نوشتار یا حالت چهره است.

علاوه بر اینها علائم اختلال در روان فرد نیز نظیر افسردگی، اضطراب و اختلالات خواب می‌توانند از جمله اختلالات در خواب باشند.

 

چه چیزی می‌تواند علائم بیماری پارکینسون را بدتر کند؟
در صورت ابتلا به پارکینسون، مواردی وجود دارند که می‌توانند این بیماری را بدتر کنند. این عوامل عبارتند از:

۱. استرس: واکنش طبیعی بدن به استرس شامل افزایش تنش عضلانی و بالا رفتن ضربان قلب است که می‌تواند باعث تشدید لرزش و سفتی عضلات در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون شود.

تکنیک‌های مدیریت استرس مانند تمرکز حواس، مدیتیشن و تمرین‌های تمدد اعصاب می‌توانند با تقویت و آرام کردن سیستم عصبی به کاهش این اثرات کمک کنند.

۲. کم‌خوابی: خواب ناکافی یا بی‌کیفیت، ریتم طبیعی بدن را مختل می‌کند و منجر به افزایش خستگی و بدتر شدن علائم حرکتی در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون می‌شود. فراهم کردن زمینه خواب خوب و رسیدگی به اختلالات خواب با کمک پزشک برای مدیریت علائم پارکینسون بسیار مهم است.

۳. بیماری یا عفونت: هر گونه بیماری یا عفونت می‌تواند استرس بیشتری را بر بدن وارد کند و منجر به بدتر شدن موقت علائم پارکینسون شود. برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون مهم است که به سرعت به هر گونه بیماری یا عفونت رسیدگی کنند و مراقب حفظ سلامت کلی خود باشند.

۴. زمان یا دوز دارو: زمان و دوز مناسب داروها برای مدیریت موثر علائم پارکینسون ضروری است. اگر داروها طبق دستور مصرف نشوند، در کنترل علائم ممکن است نوسان رخ دهد.

۵. تغذیه نامناسب: سوءتغذیه یا کم‌آبی می تواند بر جذب دارو و سلامت کلی تأثیر بگذارد و به طور بالقوه علائم پارکینسون را بدتر کند. حفظ یک رژیم غذایی متعادل متشکل از غذاهای مغذی می‌تواند موثر باشد و اثربخشی داروهای پارکینسون را افزایش دهد.

۶. عدم تحرک: فقدان فعالیت بدنی می‌تواند به سفتی و ضعف عضلانی و بدتر شدن علائم حرکتی کمک کند. این در حالی است که ورزش منظم و حرکات کششی می‌تواند به بهبود تحرک، تعادل و عملکرد کلی بدن کمک کند. ترشح اندورفین در نتیجه ورزش نیز می‌تواند به کاهش علائم افسردگی و اضطراب یاری برساند.

۷. داروهای خاص: برخی داروهای خاص مانند داروهای ضد روان‌پریشی، ضد تهوع و ضد افسردگی می‌توانند با سطح دوپامین تداخل کرده یا علائم حرکتی را تشدید کنند.

علائم پارکینسون چگونه مدیریت می‌شوند؟
مدیریت علائم پارکینسون معمولاً شامل ترکیبی از داروها، فیزیوتراپی، گفتار درمانی و اصلاح سبک زندگی است.

داروها با افزایش سطح دوپامین در مغز یا تقلید اثرات آن، علائم حرکتی را کم می‌کنند. فیزیوتراپی و برنامه‌های ورزشی از طرف دیگر می‌توانند تحرک، انعطاف‌پذیری و تعادل را بهبود بخشند.

همزمان گفتار درمانی می‌تواند در برخورد با مشکلات گفتار و بلع کمک کند. گروه‌های حمایتی و مشاوره نیز می‌توانند توصیه‌های عملی برای مقابله با چالش‌های زندگی با پارکینسون ارائه دهند.

کارشناسان می‌گویند برای تنظیم برنامه‌های درمانی و رسیدگی به هرگونه علائم یا عوارض مرتبط با بیماری پارکینسون، نظارت منظم توسط پزشک ضروری است.